تاریخچه باشگاه فوتبال آرسنال

تاریخچه باشگاه فوتبال آرسنال

شهر زیبا و صنعتی لندن ، از جمله شهرهای متمدن و قدیمی اروپا به شمار می آید و مردم این شهر به ورزش فوتبال علاقه فراوانی دارند از این رو تیمهای زیادی در این شهر بوجود آمدند که یکی از این تیم ها ، تیم پر افتخار آرسنال است


این تیم را با 13 قهرمانی لیگ و 9 جام حذفی را باید یکی از بزرگترین تیم های جزیره دانست که در این ادعا هیچ شکی وجود ندارد.


شروع داستان آرسنال در سال 1886 و به نام دایال اسکوئر Dial Square FC آغاز شد ، تیمی متعلق به کارخانه اسلحه سازی سلطنتی در جنوب لندن ، از همان زمان لقب تفنگداران The Gunner به این تیم اطلاق شد ، اما مدتی بعد نام وولویچ اف سی آرسنال تغییر یافت.


این تیم در سال 1891 حرفه ایی شد و 2 سال بعد به لیگ انگلیس پیوست و در سال 1904 به دسته اول راه یافت اما نتوانست در این دسته باقی بماند.


در فصل 14 - 1913 باشگاه به حاشیه شمال رودخانه تامیز و منطقه هایبری تغییر مکان یافت و نام آن به آرسنال تغییر پیدا کرد . در سال 1919 آرسنال بار دیگر به دسته اول بازگشت و تا کنون موفق شده خود را حفظ کند. این رکوردیست که هنوز در فوتبال انگلیس دست نخورده باقی مانده است و هر سال به قدمت آن افزوده میشود.


شش سال بعد دومین اتفاق مهم پس از صعود به دسته اول برای آرسنال رخ داد ، در سال 1925 هربرت چاپمن به سمت مربیگری این تیم برگزیده شد.


چاپمن که پیش از آن تیم هادرزفیلد تاون را به 3 قهرمانی پیاپی در لیگ رسانده بود ، این عمکرد درخشان را در آرسنال تکرار کرد. پس از قهرمانی در جام حذفی در سال 1930 که به فتح لیگ در 12 ماه بعد پیگیری شد ، آرسنال با رکورد هادرزفیلد برابری کرد ، چرا که قهرمانی در .سالهای 1933 تا 1035 نیز به درست آمد.


بجز این افتخارات چاپمن انقلاب تاکتیکی را در آرسنال و انگلستان با استفاده از سیستم W-M بوجود آورد. مرگ این مرد بزرگ در سال 1934 آرسنال را بهت زده نمود و به هرجال جرج آلیسون جای وی را پر کرد.


در زمان مربیگری آلیسون و با حضور مهاجمی چون "تد دراکی" در سالهای 1936 و 1938 به ترتیب جام حذفی و لیگ را فتح کردند و پس از جنگ جهانی دوم 2 عنوان دیگر در سالهای 1948 و 1953 نصیب آرسنال شد که دومی با تفاضل گل بهتر به پرستون نورث اند به دست آمد. به . علاوه جام حذفی 1950 نیز به افتخارات سرخپوشان افزوده شد. آرسنال تا کنون 12 بار قهرمان جام قهرمانان انگلیس نیز شده است.


پس از نیم دهه سکون ، بار دیگر در زمان "برتی می روند" اوج گیری آرسنال آغاز شد. لندنی ها در سال 1979 (5 سال پس از می) جام بین شهرهای فیزرکاپ که ابتدا جام یوفا با این نام برگزار میشد را فتح کردند. یک فصل لیگ و جام حذفی را تواماً به دست آورد ، اما دوباره دوران رخوت فرا رسید و تمام تلاش تیم تا پایان این دهه یک قهرمانی در جام حذفی 1979 آن هم با پیروزی دلچسب بر منچستریونایتد را به همراه داشت.


هشت سال انتظار دیگر آرسنالی ها ، آغاز دوران طلایی به رهبری جرج گراهام به همراه داشت. قهرمانی جام اتحادیه با پیروزی بر لیورپول حاصل شد. اما یک پیروزی احساسی با گل دقیقه آخر مایکل توماس در آنفیلد برد دیگری را برای آرسنال به ارمغان آورد تا آنها در آخرین لحظه قهرمانی لیگ در سال 1989 را از لیورپول بربایند. تیم گراهام در سال 91 قهرمان لیگ، در سال 93 دو جام و در سال 94 قهرمان جام یوفا شد.


استادیوم اختصاصی توپچیهای لندن ، هایبوری نام داشت که با توجه به تعداد بیشمار هواداران این تیم ، این استادیوم گنجایش بسیار کمی داشت و جوابگوی هجوم تماشاگران نبود. سرانجام در اوایل دهه جدید سران باشگاه با ساخت یک استادیوم جدید و بزرگ با امکاناتی پیشرفته از هایبوری به خانه جدیدشان که با مشارکت شرکت هواپیمایی امارات ساخته شده است نقل مکان کردند.


بعد از جدایی گراهام، آرسن ونگر رهبری آرسنال را در آستانه قرن جدید پذیرفت.
مرد فرانسوی با آوردن ستارگان متعدد بین المللی و از جمله هموطنانش نظیر پاتریک ویرا و تیری هانری ، از سال 2000 به بعد 6 قهرمانی را نصیب باشگاه کرد.


آرسنال در این سالها با درخشش ستارگان انگلیسی خود همچون دیوید سیمن (دروازه بان افسانه ایی آرسنال و انگلستان) تونی آدامز ، دیوید پلات ، یانرایت و ستارگان خارجی مانند دنیس برکگمپ ، مارک اوورمارس (هلند) ، پاتریک ویرا ، امانوئل پتی ، سیلوین ویلتورد ،تیری آنری ، آنلکا ، رابرت پیرس (فرانسه) فردریک لیونبرگ (سوئد) در میادین مخالف انگلیس و اروپایی درخشیده است. تاکنون مردان ونگر به رغم شایستگی نتوانسته اند در رقابتهای حرفه ایی اروپا موفق باشند.